Chamizal National Memorial
Hee, iets positiefs langs de grens tussen de VS en Mexico, dus niet alleen dood en verderf! Grensgebieden vragen natuurlijk om conflicten, maar soms worden die opgelost en komt er iets moois uit voort. Zoals hier, aan beide zijden van de grensrivier Río Grande.
In El Paso, Texas, is dat het Chamizal National Memorial, en in Juárez z’n tegenhanger, het Parque Chamizal.
De Río Grande, die in Mexico de Río Bravo heet, is de aanstichter van het conflict. Een rivier als aanstichter? Ja, want een rivier kan grillig zijn en wil nog wel ’s een beetje van koers veranderen. En als dat in een grensgebied gebeurt, wordt het ingewikkeld.
Deze Río Grande/Bravo kroop een beetje naar het zuiden en zowel Mexico als de VS claimde het stuk land waar de rivier eerder liep. Het ging om nog geen 2½ vierkante kilometer, maar het conflict duurde meer dan honderd jaar. Het liep zelfs zo hoog op dat verschillende presidenten van beide landen er aan te pas moesten komen.
Maar goed, in 1963 werd men het eindelijk eens. Ieder land kreeg de helft van het gebied, de rivier werd door een nieuw te graven kanaal geleid, ten noorden ervan werd Amerikaans, ten zuiden Mexicaans.
Hadden ze daar nooit eerder aan gedacht?
Enfin, in 1964 draafden de Amerikaanse president Lyndon Johnson en de Mexicaanse president op voor de plechtige plaatsing van een herdenkings grenspaal.
Het Mexicaanse deel van het stuk land werd omgetoverd tot Parque Público El Chamizal.
In El Paso werd in 1974 het Chamizal National Memorial geopend. Dat is deels ook een park, maar het is vooral een cultureel centrum met kunstgaleries, een theater binnen en een openlucht theater, en natuurlijk een museum waar de hele geschiedenis in geuren en kleuren wordt verteld.
Dat mijn gastvrouw en ik de enige bezoekers waren, is hopelijk niet typerend voor Chamizal, maar ja, het was eind maart en een doordeweekse dag.
Misschien dat in het weekend de picknicktafels en –banken vol zitten met mensen die zich ook laten inspireren door de doelstelling van Chamizal:
“Chamizal is meant to increase visitor awareness of cooperation, diplomacy and cultural values as a basic means to the resolution of conflicts.”
Op de vele (gratis) concerten, festivals en evenementen zullen ze in ieder geval in groten getale afkomen.
In El Paso, Texas, is dat het Chamizal National Memorial, en in Juárez z’n tegenhanger, het Parque Chamizal.
De Río Grande, die in Mexico de Río Bravo heet, is de aanstichter van het conflict. Een rivier als aanstichter? Ja, want een rivier kan grillig zijn en wil nog wel ’s een beetje van koers veranderen. En als dat in een grensgebied gebeurt, wordt het ingewikkeld.
Deze Río Grande/Bravo kroop een beetje naar het zuiden en zowel Mexico als de VS claimde het stuk land waar de rivier eerder liep. Het ging om nog geen 2½ vierkante kilometer, maar het conflict duurde meer dan honderd jaar. Het liep zelfs zo hoog op dat verschillende presidenten van beide landen er aan te pas moesten komen.
Maar goed, in 1963 werd men het eindelijk eens. Ieder land kreeg de helft van het gebied, de rivier werd door een nieuw te graven kanaal geleid, ten noorden ervan werd Amerikaans, ten zuiden Mexicaans.
Hadden ze daar nooit eerder aan gedacht?
Enfin, in 1964 draafden de Amerikaanse president Lyndon Johnson en de Mexicaanse president op voor de plechtige plaatsing van een herdenkings grenspaal.
Het Mexicaanse deel van het stuk land werd omgetoverd tot Parque Público El Chamizal.
In El Paso werd in 1974 het Chamizal National Memorial geopend. Dat is deels ook een park, maar het is vooral een cultureel centrum met kunstgaleries, een theater binnen en een openlucht theater, en natuurlijk een museum waar de hele geschiedenis in geuren en kleuren wordt verteld.
Dat mijn gastvrouw en ik de enige bezoekers waren, is hopelijk niet typerend voor Chamizal, maar ja, het was eind maart en een doordeweekse dag.
Misschien dat in het weekend de picknicktafels en –banken vol zitten met mensen die zich ook laten inspireren door de doelstelling van Chamizal:
“Chamizal is meant to increase visitor awareness of cooperation, diplomacy and cultural values as a basic means to the resolution of conflicts.”
Op de vele (gratis) concerten, festivals en evenementen zullen ze in ieder geval in groten getale afkomen.
Reacties