Austin's vleermuizen
De vleermuizen in Austin, ze zijn beroemd, en het zijn er vooral veel, en dat vooral dan in augustus, wanneer het heet en droog is. Het is alleen nu maart helaas, maar we wagen een kans. Bij de Congress Avenue Bridge moeten we zijn, in de schemering, want dan komen ze te voorschijn, op zoek naar een maaltje insecten.
Bij een grote renovatie van de brug in 1980 ontstonden er aan de onderkant een aantal gleuven tussen de betondelen, en daar gingen zich vleermuizen vestigen. Het werd een kolonie van 1,5 miljoen Mexicaanse ‘free-tailed bats’ (bulvleermuizen) die een van de spectaculairste attracties van Austin werden.
Vlak voor zonsondergang lopen de nieuwsgierigen naar de brug om toch vooral niets te missen. “Bats season” loopt van half maart tot begin november, dus het begint nu eigenlijk net. Toch zit het grasveldje tegenover de brug al aardig vol en het is er gewoon gezellig.
Het wordt wat schemerig en ja, daar komen voorzichtig de eerste vleermuizen van onder de brug vandaan.
Met z’n anderhalf miljoen diertjes is het de grootste stedelijke vleermuiskolonie in Noord-Amerika. Maar wat wij nu in maart zien, haalt het niet daarbij.
In juli en augustus, wanneer ze er met z’n allen zijn, vangen=verorberen ze zo’n 4,5 duizend tot 13,5 duizend kilo muggen en andere insecten, PER AVOND!
Ik vraag me wel af hoe dat gemeten wordt.
Dit tafereeltje, dat ik van internet geplukt heb, laat mooi zien hoe in augustus de hemel zo’n beetje verduisterd wordt door die anderhalf miljoen.
Wil je meer weten over de vleermuizenkolonie, dan hoef je maar naar het grasveldje te lopen, want daar staat een hele rij informatieborden.
Nog wat weetjes: vleermuizen kunnen 30 jaar worden. De vrouwtjes brengen een keer per jaar één pup ter wereld. Elk jaar migreren ze naar Mexico en weer terug en daarbij vliegen ze op grote hoogte, met snelheden van 90 kilometer per uur.
Wat we vanavond hebben gezien, was een magere versie van het geheel maar wel leuk, en tevreden rijden we naar huis door een verlicht Austin waar de bars en restaurants uitpuilen van feestelijke mensen.
Bij een grote renovatie van de brug in 1980 ontstonden er aan de onderkant een aantal gleuven tussen de betondelen, en daar gingen zich vleermuizen vestigen. Het werd een kolonie van 1,5 miljoen Mexicaanse ‘free-tailed bats’ (bulvleermuizen) die een van de spectaculairste attracties van Austin werden.
Vlak voor zonsondergang lopen de nieuwsgierigen naar de brug om toch vooral niets te missen. “Bats season” loopt van half maart tot begin november, dus het begint nu eigenlijk net. Toch zit het grasveldje tegenover de brug al aardig vol en het is er gewoon gezellig.
Het wordt wat schemerig en ja, daar komen voorzichtig de eerste vleermuizen van onder de brug vandaan.
Met z’n anderhalf miljoen diertjes is het de grootste stedelijke vleermuiskolonie in Noord-Amerika. Maar wat wij nu in maart zien, haalt het niet daarbij.
In juli en augustus, wanneer ze er met z’n allen zijn, vangen=verorberen ze zo’n 4,5 duizend tot 13,5 duizend kilo muggen en andere insecten, PER AVOND!
Ik vraag me wel af hoe dat gemeten wordt.
Dit tafereeltje, dat ik van internet geplukt heb, laat mooi zien hoe in augustus de hemel zo’n beetje verduisterd wordt door die anderhalf miljoen.
Wil je meer weten over de vleermuizenkolonie, dan hoef je maar naar het grasveldje te lopen, want daar staat een hele rij informatieborden.
Nog wat weetjes: vleermuizen kunnen 30 jaar worden. De vrouwtjes brengen een keer per jaar één pup ter wereld. Elk jaar migreren ze naar Mexico en weer terug en daarbij vliegen ze op grote hoogte, met snelheden van 90 kilometer per uur.
Wat we vanavond hebben gezien, was een magere versie van het geheel maar wel leuk, en tevreden rijden we naar huis door een verlicht Austin waar de bars en restaurants uitpuilen van feestelijke mensen.
Reacties