Ghost Story in de Double Eagle




Iedereen in Mesilla wist het, behalve de Señora.
Ze was met haar gezin verhuisd naar de villa waar nu het Double Eagle Restaurant in zit. Het was een familie van goede naam, machtig en met veel relaties, een goed netwerk, zouden we nu zeggen. De Señora had grootse plannen voor haar oudste zoon, Armando, ze was tenslotte van standing. Armando was nog maar een tiener, maar hoe jong hij ook was, hij was hartstochtelijk verliefd op Inez, een van de bedienden.
Een prachtig meisje was het, met lang zwart haar, en .. ze beantwoordde zijn gevoelens.
Het tweetal moest hun liefde wel geheim houden, want de Señora zou nooit instemmen met een verbintenis tussen de twee.
Al snel kwamen de andere bedienden achter de geheime romance, en spoedig was het hele dorp ervan op de hoogte, maar omdat de Señora niet bepaald geliefd was in het dorp, deed iedereen z’n best om het geheim te bewaren.
Helaas, Armando kon z’n liefde toch niet lang voor zich houden en hij vertelde ‘t z’n moeder, die in razernij uitbarstte en Inez het huis uitgooide.
Maar op een dag kwam de Señora eerder dan verwacht terug van een reisje …. ze hoorde stemmen in Armando’s kamer, deed de deur open en zag Inez en Armando in een innige omhelzing ….
De Señora raakte buiten zinnen, pakte een grote schaar en stak ‘m in Inez d’r borst. Ze hief haar arm op om nog een keer te steken … Armando slaakte een kreet en sprong naar voren om zijn Inez te redden … de Señora was zo verblind dat ze hem niet zag en met alle kracht stak ze de schaar in de rug … van haar eigen zoon.
En dat was het onfortuinlijke einde van de twee geliefden.
Volgens de overlevering heeft de Señora nooit meer een woord gezegd.


Maar dit is nog niet alles.
Het verhaal gaat dat de jonge geliefden nog steeds in Armando’s vroegere slaapkamer leven, als geesten weliswaar. En ze spoken behoorlijk. Soms, als het personeel ’s morgens het restaurant binnenkomt, vinden ze overal kapotte glazen en omgevallen stoelen, en dat terwijl alle deuren op slot waren.
Ook zijn er twee Victoriaanse leunstoelen waar niemand ooit op zit, maar waarvan wel de fluwelen bekleding versleten is … in de form van twee lichamen, het ene iets groter dan het andere …. ik heb ze zelf gezien …. buaahhaaaaahhh …..
Een paar gasten die gedineerd hadden in Armando’s kamer zeiden dat ze de aanwezigheid van de geliefden voelden en dat ze een foto hadden genomen … kijk maar links, er is duidelijk een gedaante te zien. En dan bedoel ik niet degeen die ik met m’n flits onthoofd heb.


Op de foto hieronder staan de levende mannen Wesley en Mike, harde werkers van het restaurant. Van hen heb ik het verhaal over de geesten van het Double Eagle Restaurant in Mesilla, New Mexico.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Uruguayo

Poep

De Kus