Mr. President

‘Happy birthday, mr. President’, zei ik, een jaar voordat Marilyn Monroe dat tegen háár president zou zeggen. Zij feliciteerde president Kennedy, ik oud-president van de Verenigde Staten Harry Truman, want hij was die dag, 8 mei 1961, 77 jaar geworden. We bezochten hem in de Harry Truman Library in zijn woonplaats Independence, Missouri. Niet zomaar een bezoek, zou je zeggen. Maar ik was 18 en enigszins politiek onbenullig. En zo kon ik de ontmoeting met deze man niet op de juiste waarde schatten. Ik woonde, net als m’n medebezoekers, een jaar bij een gezin in Amerika en ging naar highschool. Drie presidenten van Amerika heb ik in die periode gezien: Nixon, Kennedy en Truman. Nixon zag ik op zo’n Amerikaanse verkiezingsbijeenkomst vol spandoeken, vlaggen en ballonnen. Kennedy ontving ons op het Witte Huis, op hem waren we collectief verliefd.
En Truman mochten we dus feliciteren met zijn verjaardag. Een hele eer en we vonden het ook wel spannend. Maar hij was een beetje 'n saaie man om te zien en we waren net te jong om hem meegemaakt te hebben. We hadden geleerd dat hij van 1945 tot 1953 president was geweest, dat tijdens zijn bewind de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki waren gegooid, dat het Marshall Plan was opgezet om het naoorlogse Europa weer op gang te krijgen, de NAVO opgericht en de oorlog tegen Noord-Korea gevoerd. Een belangrijke lijst, waarvan we de namen wel kenden, maar waar we ons nog weinig mee bezighielden, want wat was dat nou helemaal in vergelijking met onbeantwoorde verliefdheden op jongens.
In mijn herinnering aan de ontmoeting zit maar een beetje méér dan op de foto te zien is: een handdruk en de felicitatie en daarvóór ook wat zenuwen, instructies, geschuifel en plechtige stilte.
Jarenlang lag deze foto onbekeken in de la. Naarmate ik ouder en wijzer werd, won het bezoek aan Truman aan gewichtigheid, totdat ik de foto af en toe ging laten zien: “moet je nou ’s kijken wie ik lang geleden de hand heb geschud”.
Ik zou het bezoek wel over willen doen, want ik wil nu heel graag Truman’s verhalen horen. Maar elf jaar na deze verjaardag werd de oud-president op de binnenplaats van hetzelfde gebouw bijgezet.