Plantages 2
Hoogste tijd dat ik verder ‘reis’.
Na de Laura Plantation bezochten we de Rosedown Plantation, niet zo ver daar vandaan, in St. Francisville (Louisiana), nog steeds ten noorden van New Orleans.
Zo rond 1840 waren er in die omgeving heel veel katoenplantages van vooral Britse eigenaren, die het land van de Spaanse regering hadden gekregen.
Ook op Rosedown werkten er in de top-periodes zo’n 450 slaven.
Het huis staat aan het eind van een prachtige oprijlaan, waarvan de enorme bomen, ‘live oaks’, een ereboog vormen.
Omdat nicht A en ik nog vol zaten van de vorige plantage, besloten we alleen wat te zwerven door de parkachtige tuin, waar de azaleas en camelias heerlijk geurden.
Op naar ons nachtverblijf in Natchez (Mississippi), waar die jaarlijkse Pilgrimage aan de gang was, maar waar we vrijwel niets van merkten.
Een mooi, historisch huis, met de brave naam Pleasant Hill.
We kregen meteen een glas wijn in onze handen en de gastvrouw liet ons het huis zien en vertelde over de geschiedenis ervan. Ik kon m’n ogen niet afhouden van haar vastgeplakte kapsel en dichtgeplamuurde gezicht.
Bomen en struiken in de achtertuin, genieten vanaf een schommelstoel op de porch. Oh, wat ben ik toch dol op al die Amerikaanse huizen met porches. Knalrode vogels (cardinaalvogels?), vlogen in en uit het struikgewas.
Nicht A en man M sliepen in een hemelbed en hadden bijna een ladder nodig om erop te klimmen. Ik sliep wat nederiger, tussen een kast en een muur in.
Van elkaars snurken hadden we geen last meer, dankzij het geruis van ventilatoren aan het plafond.
Een verrukkelijk ontbijt de volgende ochtend, gemaakt door hare majesteit zelf, van ‘cheese grits’ en ‘banana French toast’, maisgrutten met kaas en wentelteefjes met banaan. Hmm, klinkt lekkerder in het Engels. De bediende, een zwarte vrouw, serveerde het ontbijt.
Bij het weggaan zag ik de gastvrouw die in haar auto boodschappen ging doen. Ik vroeg of ik een foto van haar mocht maken. ‘Oh heavens, no, ik heb m’n haar nog niet gekamd’, zei ze. Maar ik denk dat dat eigenlijk ook niet mogelijk was.
Na de Laura Plantation bezochten we de Rosedown Plantation, niet zo ver daar vandaan, in St. Francisville (Louisiana), nog steeds ten noorden van New Orleans.
Zo rond 1840 waren er in die omgeving heel veel katoenplantages van vooral Britse eigenaren, die het land van de Spaanse regering hadden gekregen.
Ook op Rosedown werkten er in de top-periodes zo’n 450 slaven.
Het huis staat aan het eind van een prachtige oprijlaan, waarvan de enorme bomen, ‘live oaks’, een ereboog vormen.
Omdat nicht A en ik nog vol zaten van de vorige plantage, besloten we alleen wat te zwerven door de parkachtige tuin, waar de azaleas en camelias heerlijk geurden.
Op naar ons nachtverblijf in Natchez (Mississippi), waar die jaarlijkse Pilgrimage aan de gang was, maar waar we vrijwel niets van merkten.
Een mooi, historisch huis, met de brave naam Pleasant Hill.
We kregen meteen een glas wijn in onze handen en de gastvrouw liet ons het huis zien en vertelde over de geschiedenis ervan. Ik kon m’n ogen niet afhouden van haar vastgeplakte kapsel en dichtgeplamuurde gezicht.
Bomen en struiken in de achtertuin, genieten vanaf een schommelstoel op de porch. Oh, wat ben ik toch dol op al die Amerikaanse huizen met porches. Knalrode vogels (cardinaalvogels?), vlogen in en uit het struikgewas.
Nicht A en man M sliepen in een hemelbed en hadden bijna een ladder nodig om erop te klimmen. Ik sliep wat nederiger, tussen een kast en een muur in.
Van elkaars snurken hadden we geen last meer, dankzij het geruis van ventilatoren aan het plafond.
Een verrukkelijk ontbijt de volgende ochtend, gemaakt door hare majesteit zelf, van ‘cheese grits’ en ‘banana French toast’, maisgrutten met kaas en wentelteefjes met banaan. Hmm, klinkt lekkerder in het Engels. De bediende, een zwarte vrouw, serveerde het ontbijt.
Bij het weggaan zag ik de gastvrouw die in haar auto boodschappen ging doen. Ik vroeg of ik een foto van haar mocht maken. ‘Oh heavens, no, ik heb m’n haar nog niet gekamd’, zei ze. Maar ik denk dat dat eigenlijk ook niet mogelijk was.
Reacties