Plantages in Louisiana (1)
We hadden geluk: in het plaatsje Natchez, aan de Mississippi, werd de jaarlijkse Pilgrimage gehouden, met dames in hoepeljurken met kanten en ruches, en mutsjes op met een randje. Koetsen zouden er zijn, heren ook in van die kuitbroeken, en we zouden teruggevoerd worden naar de tijd van plantages en slaven.
Op de weg tussen New Orleans en Natchez konden we al een plantage bekijken, een creoolse plantage. Omdat ik ervan uitging dat creools een kruising was tussen zwart en blank en ik wel ’s een plantage wilde zien waar zwarte slaven werden gehouden door creolen, wat me heel merkwaardig leek, gingen we daar langs.
Wat blijkt, er waren twee soorten creolen: afstammelingen van de (blanke) Franse aristocratie die zich in en rond New Orleans vestigde, en de gekleurde creolen, een mengseltje van (zwarte) slaven, Indianen en blanke Fransen die uit Canada waren afgezakt (Acadiërs).
De creolen van de Laura Plantation waren dus van oorsprong Fransen. Laura Locoul (1861-1963) naar wie deze suikerrietplantage genoemd is, runde de plantage, net als de vrouwen vóor haar. Hier is een foto van Laura als duivel verkleed voor carnaval.
En hier is ze vele jaren later.
In 1866 werd in Louisiana de slavernij afgeschaft, maar de meeste ex-slaven bleven op de Laura Plantage wonen. Afstammelingen van hen wonen nog steeds in de buurt.
Dit is ‘la maison principale’ van de plantage.
En dit is de familie van Laura
In de drukste periodes van de suikerrietcyclus waren er soms wel 450 slaven aan het werk.
Dit zijn twee slavenhutten. Twee lange rijen van deze huisjes stonden tegenover elkaar.
In 1724 werd de Code Noir opgesteld door de Franse koning en de katholieke kerk. Veertig pagina’s met regels voor slaven (en een paar voor slaveneigenaren).
Slaveneigenaren moesten katholiek zijn om slaven te mogen houden. Slaven moesten katholiek opgevoed worden. Sex met slaven was verboden. Slaaf zijn werd via de moeder overgedragen. Slaven mochten gestraft worden, zelfs streng, maar mochten niet gemarteld worden. Slaven konden zelf kiezen met wie ze wilden trouwen, maar moesten wel toestemming hebben van hun eigenaar. Slaven hadden recht op goed eten, onderdak en kleding. En ga zo maar door.
Wat waren de slaven waard? Hier is een lijst met namen, beschrijving en prijs van een aantal slaven in 1808. In de geldwaarde van 2003. Schrijnend is de waarde van Smathe, 20 jaar oud en gek, zij kost het minste van allemaal.
Op de weg tussen New Orleans en Natchez konden we al een plantage bekijken, een creoolse plantage. Omdat ik ervan uitging dat creools een kruising was tussen zwart en blank en ik wel ’s een plantage wilde zien waar zwarte slaven werden gehouden door creolen, wat me heel merkwaardig leek, gingen we daar langs.
Wat blijkt, er waren twee soorten creolen: afstammelingen van de (blanke) Franse aristocratie die zich in en rond New Orleans vestigde, en de gekleurde creolen, een mengseltje van (zwarte) slaven, Indianen en blanke Fransen die uit Canada waren afgezakt (Acadiërs).
De creolen van de Laura Plantation waren dus van oorsprong Fransen. Laura Locoul (1861-1963) naar wie deze suikerrietplantage genoemd is, runde de plantage, net als de vrouwen vóor haar. Hier is een foto van Laura als duivel verkleed voor carnaval.
En hier is ze vele jaren later.
In 1866 werd in Louisiana de slavernij afgeschaft, maar de meeste ex-slaven bleven op de Laura Plantage wonen. Afstammelingen van hen wonen nog steeds in de buurt.
Dit is ‘la maison principale’ van de plantage.
En dit is de familie van Laura
In de drukste periodes van de suikerrietcyclus waren er soms wel 450 slaven aan het werk.
Dit zijn twee slavenhutten. Twee lange rijen van deze huisjes stonden tegenover elkaar.
In 1724 werd de Code Noir opgesteld door de Franse koning en de katholieke kerk. Veertig pagina’s met regels voor slaven (en een paar voor slaveneigenaren).
Slaveneigenaren moesten katholiek zijn om slaven te mogen houden. Slaven moesten katholiek opgevoed worden. Sex met slaven was verboden. Slaaf zijn werd via de moeder overgedragen. Slaven mochten gestraft worden, zelfs streng, maar mochten niet gemarteld worden. Slaven konden zelf kiezen met wie ze wilden trouwen, maar moesten wel toestemming hebben van hun eigenaar. Slaven hadden recht op goed eten, onderdak en kleding. En ga zo maar door.
Wat waren de slaven waard? Hier is een lijst met namen, beschrijving en prijs van een aantal slaven in 1808. In de geldwaarde van 2003. Schrijnend is de waarde van Smathe, 20 jaar oud en gek, zij kost het minste van allemaal.
Reacties