Plennerfusjaidus
Veel gelopen in Austin heb ik niet, want m’n rechtervoet doet steeds meer pijn en ik strompel maar zo’n beetje. Het is heel frustrerend, want eindeloos lopen door steden is juist wat ik zo graag doe, en dat kan dus niet meer. Fijn op zo’n reis.
“Ik weet al wat je hebt”, zegt vriendin B van nicht A, en ze wappert met een tijdschrift.
“Je hebt plennerfusjaidus”, zegt ze.
“Huh??”
“Plennerfusjaidus, hier, bekijk dit blaadje maar ‘s.”
En ik bekijk het blaadje, het is van een postorderbedrijf dat gespecialiseerd is in moeilijke voeten.
Ah, ik zie het, plennerfusjaidus is plantar fasciitis.
Klinkt even vervelend.
Maar zo te zien is er van alles aan te doen, want pagina’s achter elkaar kijken de hulpstukken me aan: steunzolen in alle soorten en maten, van leer, spons, gel, lange en korte, dure en goedkope; constructies om ’s nachts om je zielige voet heen te doen zodat die goed gestrekt blijft, stevige schoenen en sandalen, massagerollers, apparaatjes om je voet op te rekken …..
Maar wat is het nou voor een kwaal? Het gaat om de plantaire fascia, het weefsel onderop de voet, van de hiel naar de bal van de voet.
Als die fascia overbelast is, rekt ie bij lopen uit en dat doet vreselijk pijn en dan kan er een ontsteking ontstaan, fasciitis plantaris, peesplaatontsteking. Nou, leuk.
Later hoor ik dat het ook hielspoor heet, tenminste, dat kan ervan komen: door al die irritatie kan er een kalkafzetting op het bot van de hiel komen, een spoor.
Goed, B denkt dus dat ik dat heb en ik mag het blaadje houden.
Maar ik moet nog zien of het waar is. Over tien dagen ben ik in San Francisco, dan ga ik wel naar de dokter.
“Ik weet al wat je hebt”, zegt vriendin B van nicht A, en ze wappert met een tijdschrift.
“Je hebt plennerfusjaidus”, zegt ze.
“Huh??”
“Plennerfusjaidus, hier, bekijk dit blaadje maar ‘s.”
En ik bekijk het blaadje, het is van een postorderbedrijf dat gespecialiseerd is in moeilijke voeten.
Ah, ik zie het, plennerfusjaidus is plantar fasciitis.
Klinkt even vervelend.
Maar zo te zien is er van alles aan te doen, want pagina’s achter elkaar kijken de hulpstukken me aan: steunzolen in alle soorten en maten, van leer, spons, gel, lange en korte, dure en goedkope; constructies om ’s nachts om je zielige voet heen te doen zodat die goed gestrekt blijft, stevige schoenen en sandalen, massagerollers, apparaatjes om je voet op te rekken …..
Maar wat is het nou voor een kwaal? Het gaat om de plantaire fascia, het weefsel onderop de voet, van de hiel naar de bal van de voet.
Als die fascia overbelast is, rekt ie bij lopen uit en dat doet vreselijk pijn en dan kan er een ontsteking ontstaan, fasciitis plantaris, peesplaatontsteking. Nou, leuk.
Later hoor ik dat het ook hielspoor heet, tenminste, dat kan ervan komen: door al die irritatie kan er een kalkafzetting op het bot van de hiel komen, een spoor.
Goed, B denkt dus dat ik dat heb en ik mag het blaadje houden.
Maar ik moet nog zien of het waar is. Over tien dagen ben ik in San Francisco, dan ga ik wel naar de dokter.
Reacties