LBJ Ranch
LBJ, weet iedereen nog wie dat was? Nou, in Texas wel: hun eigen oud president Lyndon B. Johnson. Amerikaanse nicht A en ik gaan z’n ranch bezoeken.
Vanaf Fort Worth rijden we naar het zuiden door de Hill Country, in de hoop dat de bluebonnets met hun tienduizenden in bloei staan. Het is een blauwe lupine en de officiële bloem van Texas. Maar helaas, het is nog een paar weken te vroeg. Desalniettemin is het leuk rijden, zo weg van de snelweg. We beginnen weer met rommelige bebouwing, allerlei bedrijfjes bij elkaar, restaurants ertussen, niet echt gezellig uitgaan, alles in laagbouw. Daarna rijden we lange tijd door de natuur, bebossing, soms wijds en licht golvend landschap, droog, hier en daar groene plukjes struikgewas. Af en toe een RV park (recreational vehicle), een caravan park met vaak een zooitje om de trailers heen.
Bij Johnson City, ja echt, moeten we naar rechts en drie kwartier later zijn we bij de LBJ Ranch. Voor wie het niet meer precies weet: Lyndon Baines Johnson was Kennedy’s vice-president en werd meteen na de moord z’n opvolger. Hij bleef een termijn aan, van 1963-68.
Geboren en getogen op deze plek. En zelfs vaak regerend vanaf deze plek. ‘The Texas White House’, zo werd z’n huis aan de rivier de Pedernales genoemd.
Hij zat er onder de bomen te spreken met Belangrijke Mensen: VS ambassadeur bij de VN Adlai Stevenson, oud-president Truman, de Mexicaanse president, minister van Defensie McNamara en vele anderen. Banketten werden er gehouden, op de oever van de Pedernales, soms voor wel vijfhonderd man.
Nadat we er in onze auto rondgereden hebben, gaan we het huis in. Daar is nu alleen nog Johnson’s werkkamer opengesteld. De rest van het huis komt nog, zodra de dochters Johnson uitgeruzied zijn over de bestemming van een aantal voorwerpen.
Johnson’s eigenzinnigheid laten ze graag zien via het stoelkussen.
Deze president sprak nooit zo tot mijn verbeelding, maar ik zie hem met andere ogen nadat ik van verschillende Amerikanen (in Texas) gehoord heb dat hij een puike president was, die veel voor elkaar heeft gekregen. Belangrijk voorbeeld daarvan is de Civil Rights Act, die over gelijke kansen voor zwart en blank gaat. Kennedy had het voorwerk gedaan, maar was er nog niet in geslaagd ‘m aangenomen te krijgen. Johnson kende z’n mede-Texanen en wist precies hoe hij deze nog zeer bevooroordeelde mensen aan moest pakken.
Ik vond het best lastig om die glorie bij Kennedy weg te halen en aan Johnson te geven, maar ere wie ere toekomt.
Later moet ik alweer m’n beeld van hem bijstellen, wanneer ik lees dat ie volgens biograaf Robert Caro een meedogenloze honger naar macht had en totaal opportunistisch te werk ging om zijn enige doel te bereiken: president worden van de USA.
De porch met schommelstoelen vind ik nog het mooist.
Ik heb genoeg gezien, we gaan verder, maar terug in Johnson City moet ik er even uit om de prachtige oude verlaten veevoederfabriek (Feed Mill) te bekijken. Die doet me nog het meest.
De mannen op de toren hieronder zijn echt driedimensionaal.
Jan Donkers: De tweede Amerikaanse eeuw
Robert Caro: The years of Lyndon Johnson
Voor de LBJ Ranch: www.nps.gov/lyjo/
Vanaf Fort Worth rijden we naar het zuiden door de Hill Country, in de hoop dat de bluebonnets met hun tienduizenden in bloei staan. Het is een blauwe lupine en de officiële bloem van Texas. Maar helaas, het is nog een paar weken te vroeg. Desalniettemin is het leuk rijden, zo weg van de snelweg. We beginnen weer met rommelige bebouwing, allerlei bedrijfjes bij elkaar, restaurants ertussen, niet echt gezellig uitgaan, alles in laagbouw. Daarna rijden we lange tijd door de natuur, bebossing, soms wijds en licht golvend landschap, droog, hier en daar groene plukjes struikgewas. Af en toe een RV park (recreational vehicle), een caravan park met vaak een zooitje om de trailers heen.
Bij Johnson City, ja echt, moeten we naar rechts en drie kwartier later zijn we bij de LBJ Ranch. Voor wie het niet meer precies weet: Lyndon Baines Johnson was Kennedy’s vice-president en werd meteen na de moord z’n opvolger. Hij bleef een termijn aan, van 1963-68.
Geboren en getogen op deze plek. En zelfs vaak regerend vanaf deze plek. ‘The Texas White House’, zo werd z’n huis aan de rivier de Pedernales genoemd.
Hij zat er onder de bomen te spreken met Belangrijke Mensen: VS ambassadeur bij de VN Adlai Stevenson, oud-president Truman, de Mexicaanse president, minister van Defensie McNamara en vele anderen. Banketten werden er gehouden, op de oever van de Pedernales, soms voor wel vijfhonderd man.
Nadat we er in onze auto rondgereden hebben, gaan we het huis in. Daar is nu alleen nog Johnson’s werkkamer opengesteld. De rest van het huis komt nog, zodra de dochters Johnson uitgeruzied zijn over de bestemming van een aantal voorwerpen.
Johnson’s eigenzinnigheid laten ze graag zien via het stoelkussen.
Deze president sprak nooit zo tot mijn verbeelding, maar ik zie hem met andere ogen nadat ik van verschillende Amerikanen (in Texas) gehoord heb dat hij een puike president was, die veel voor elkaar heeft gekregen. Belangrijk voorbeeld daarvan is de Civil Rights Act, die over gelijke kansen voor zwart en blank gaat. Kennedy had het voorwerk gedaan, maar was er nog niet in geslaagd ‘m aangenomen te krijgen. Johnson kende z’n mede-Texanen en wist precies hoe hij deze nog zeer bevooroordeelde mensen aan moest pakken.
Ik vond het best lastig om die glorie bij Kennedy weg te halen en aan Johnson te geven, maar ere wie ere toekomt.
Later moet ik alweer m’n beeld van hem bijstellen, wanneer ik lees dat ie volgens biograaf Robert Caro een meedogenloze honger naar macht had en totaal opportunistisch te werk ging om zijn enige doel te bereiken: president worden van de USA.
De porch met schommelstoelen vind ik nog het mooist.
Ik heb genoeg gezien, we gaan verder, maar terug in Johnson City moet ik er even uit om de prachtige oude verlaten veevoederfabriek (Feed Mill) te bekijken. Die doet me nog het meest.
De mannen op de toren hieronder zijn echt driedimensionaal.
Jan Donkers: De tweede Amerikaanse eeuw
Robert Caro: The years of Lyndon Johnson
Voor de LBJ Ranch: www.nps.gov/lyjo/
Reacties