Miami Beach


De man zat met zo'n harde stem te bellen, dat de hele bus kon meegenieten. Het was in het Spaans en het duurde ruim een uur. Hij wilde iets gedaan krijgen bij z'n gesprekspartner en het ging over allerlei administratieve zaken. Hij klonk nogal wanhopig.
De buspassagiers keken elkaar een beetje lacherig aan.
Hij nam drie plaatsen in beslag met al z'n paperassen.
Toen hij eindelijk was waar hij eruit moest, graaide hij met enige moeite z'n spullen bij elkaar, maakte z'n karretje los en stapte uit.
Hij was oud en z'n rug was krom en het kostte hem moeite om niet om te vallen.
Ik bewonderde hem omdat hij zo totaal zichzelf was en precies deed wat hij nodig vond.
Het was een mooie les.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Poep

De Kus

Austin's vleermuizen